ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
( Κειμενο που μοιρατηκε στην παρεμβαση αλληλεγγυης και την πορεια στα Τρικαλα για την απεργια πεινας των κρατουμενων σχετικα με τις συνθηκες κρατησης στις φυλακες της πολης και οχι μονο.)
Σε απεργία πείνας και αποχή συσσιτίου έχουν προχωρήσει συνολικά περισσότεροι από 500 κρατούμενοι στις φυλακές των Τρικάλων και Κορυδαλλού αντίστοιχα, διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες κράτησης. Πιο συγκεκριμένα στην ΄΄αποθήκη ψυχών΄΄, αναφερόμενοι στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού-Άγιος Παύλος από τις 16/7 έχουν ξεκινήσει αποχή συσσιτίου οι οροθετικοί κρατούμενοι ,ενώ από τις 19/7 σε αποχή συσσιτίου επίσης κατεβήκαν και οι κρατούμενοι με χρονιές παθήσεις διαμαρτυρόμενοι για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης μέσα στα κολαστήρια της δημοκρατίας..Η έλλειψη φαρμάκων και θεραπείας, η έλλειψη προσωπικού, η παντελής αδιαφορία νοσηλευτών και γιατρών απέναντι στους ασθενείς , η μη διάκριση των ασθενών μεταξύ τους με αποτέλεσμα την συνύπαρξη φυματικών ,καρκινοπαθών ,νεφροπαθών ,η στίβαξη 12-14 ατόμων σε κελιά 6*6,η υπερσυνταγογράφηση το ''χαπάκωμα'' δηλαδή, καθώς επίσης και η αφόρητη ζέστη το καλοκαίρι είναι μερικές από τις συνθήκες όπου οι κρατούμενοι στο συγκεκριμένο ''νοσοκομείο'' των φυλακών Κορυδαλλού βιώνουμε καθημερινά.
Στην αποχή συσσιτίου συμμετέχει και ο αναρχικός Σίμος Σεισίδης ,ο οποίος πυροβολήθηκε πισώπλατα από μπάτσους στο πόδι .Η άκρως επιβεβλημένη νοσηλεία του στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός και η ασφυκτική παρουσία κάθε ειδών μπάτσων στους διαδρόμους του νοσοκομείου ,είχε σαν αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του ποδιού του.Ο βασανισμός του συντρόφου μας ειναι διαρκής καθώς η αντιτρομοκρατική καθυστερεί μέχρι και σήμερα την προσθήκη πρόσθετου μέλους,η οποία κρίνεται ακρώς αναγκαία για την βελτίωση της υγείας του. Οι συγκεκριμένες συνθήκες είναι κάτι παραπάνω από απάνθρωπες. Η στοχευμένη αδιαφορία σε ανθρώπους όπου χρειάζονται ιατρική περίθαλψη στο μόνο που μπορεί να οδηγήσει είναι η επιδείνωση των προβλημάτων τους ακόμα και ο θάνατος. Στην σύγχρονη δημοκρατία που κάποιοι επικαλούνται, οι κρατούμενοι που είναι ταυτόχρονα και ασθενείς χάνουν τα δικαιώματα τους. Συνεπώς το σύστημα των φυλακών που για κάποιους θεωρείτε ‘’σωφρονιστικό’’ ,ο μόνος χαρακτηρισμός που εμείς θα μπορούσαμε να του δώσουμε είναι αυτός της εκδικητικής και δολοφονικής του λειτουργιάς.
Από την άλλη στις φυλακές των Τρικάλων 400 κρατούμενοι ύστερα από 2 εβδομάδες αποχής συσσιτίου, ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 20/7.Καταφέυγοντας στο ύστατο αυτό μέσο αγώνα και βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους διεκδικούν τα αυτονόητα θέτοντας 3 πάγια αιτήματα :1)να εγκρίνονται οι αιτήσεις για τις άδειες τους ,οι οποίες σε ποσοστό 97% απορρίπτονται 2)να εγκρίνονται οι υφ’ όρων απολύσεις και 3) να απομακρυνθεί ο κοινωνικός λειτουργός από τη φυλακή, ο οποίος, ενώ ο θεσμικός του ρόλος είναι να υπερασπίζεται τους κρατούμενους, έχει «περάσει στο αντίπαλο στρατόπεδο», αυτό της καταστολής .Για ακόμα μια φορά βλέπουμε το πιο σκληρό προσωπείο της εξουσίας να δείχνει τα δόντια του αφαιρώντας από τους κρατούμενους τα στοιχειώδη δικαιώματα τους καθώς επίσης να προσβάλει με τον πιο βάναυσο τρόπο την ανθρώπινη αξιοπρέπειας τους.
Από την ιδιότυπη μεταχείριση της αστυνομίας και των ανθρωποφυλάκων δεν θα μπορούσε να λείψει η Π.Ρούπα, πολιτικός κρατούμενος και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα. Παρότι έγκυος εδώ και μήνες όπου βρίσκεται προφυλακισμένη στις φυλακές Κορυδαλλού βιώνει τον εξευτελισμό ,την ειδική βίαιη μεταχείριση ψυχολογική και σωματική. Η παρακώληση των απαραίτητων εξετάσεων και φροντίδας που αρμόζει σε μια έγκυο αποδεικνύει την εκδικητικότητα της κυριαρχίας απέναντι στους κρατούμενους πολιτικούς και ποινικούς, όταν αυτοί διαλέξουν τον δρόμο της ρήξης και της αντίστασης.
Από τις 15/7 ο Νίκος Μαζιώτης πολιτικός κρατούμενος για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα στις φυλακές Κορυδαλλού είχε ξεκινήσει απεργία πείνας διεκδικόντας τα αυτονόητα:1)να μεταβεί στο επισκεπτήριο του μαιευτηρίου Αλεξάνδρα στις 25/7 για να δει την σύντροφο και συναγωνίστρια του Πολα Ρουπα ,όπου στις 24/7 έφερε στον κόσμο τον γιο τους και 2) να επισκέπτεται ο ίδιος τον πρώτο καιρό στις γυναικείες φυλακές την σύντροφο του και τον γιο τους λόγω της κατάστασης της υγείας της .Ως ένδειξη αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Ν.Μαζιωτη από τις 23/7 ο πολιτικός κρατούμενος και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Κ.Γουρνας ξεκίνησε απεργία πείνας .Επίσης 93 κρατούμενοι από τις φυλακές όλης της χώρας πραγματοποιούσανε αποχή συσσιτίου ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα του απεργού πείνας Ν.Μαζιωτη.Στις 25/7 η κοινητοποίηση των κρατουμένων πέτυχε και τα αιτήματα του Ν.Μαζιώτη ικανοποιήθηκαν.Η όξυνση του συλλογικού αγωνα των κρατουμένων,η δημιουργία ενός κινήματος αλληλεγγύης καθως και ο παντοτινός φόβος της εξέγερσης ιδαίτερα στην κοινωνική περίοδο που διανύουμε ήταν,είναι και θα είναι φόβητρα για τους εξουσιαστές.
Εν κατακλείδι, ο ρόλος της κυριαρχίας και της εξουσίας απέναντι στους κρατούμενους δεν θα τα μπορούσε να ναι άλλος πέρα από αυτόν της εκδίκησης και μόνο .Τα περίφημα ανθρώπινα δικαιώματα που κάθε τόσο επικαλούνται τα Μ.Μ.Ε ,η κυβέρνηση και οι υπουργοί δικαιοσύνης, στα κολαστήρια της δημοκρατίας καταργούνται και δεν έχουν καμία ισχύ .Η εκδικητικότητα ,οι βασανισμοί, ο εξευτελισμός ,η αδιαφορία για την υγεία και την σωματική ακεραιότητα ,η ψυχολογική και σωματική βία ,ο κατακερματισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ,η αδιαφορία για την ίδια την ζωή και την ανθρώπινη ύπαρξη των κρατουμένων είναι ο πραγματικός ρόλος της φυλακής .Η επιδίωξη των κρατουμένων μέσω των μορφών του αγώνα τους εντός των τοίχων είναι τα αυτονόητα για όλους :ζωή και όχι επιβίωση καθώς επίσης και μια ροη της καθημερινότητας με ανθρωπίνους όρους στα σύγχρονα σωφρονιστικά καταστήματα .Προφανώς και οι φυλακές δεν εξανθρωπίζονται αλλά σε συνθήκες εγκλεισμού στα κάτεργα της ελληνικής δημοκρατίας ο αγώνας για την καταστροφή τους προϋποθέτει και τον αγώνα για την βελτίωση των συνθηκών κράτησης.
Την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλους τους κρατούμενους ποινικούς και πολιτικούς που διάλεξαν συνειδητά τον δρόμο της σύγκρουσης και της ρήξης μέσα από τις φυλακές ενάντια στην εκδικητική μανία του κράτους.
Την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε αυτούς τους ανθρώπους που αγωνίζονται για άξιες όπως η αλληλεγγύη, η ισότητα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια όπου σε αυτόν τον γερασμένο κόσμο έχουν πλέον ξεχαστεί.
Την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλους τους αιχμάλωτους του κοινωνικού πολέμου.
Στην αποχή συσσιτίου συμμετέχει και ο αναρχικός Σίμος Σεισίδης ,ο οποίος πυροβολήθηκε πισώπλατα από μπάτσους στο πόδι .Η άκρως επιβεβλημένη νοσηλεία του στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός και η ασφυκτική παρουσία κάθε ειδών μπάτσων στους διαδρόμους του νοσοκομείου ,είχε σαν αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του ποδιού του.Ο βασανισμός του συντρόφου μας ειναι διαρκής καθώς η αντιτρομοκρατική καθυστερεί μέχρι και σήμερα την προσθήκη πρόσθετου μέλους,η οποία κρίνεται ακρώς αναγκαία για την βελτίωση της υγείας του. Οι συγκεκριμένες συνθήκες είναι κάτι παραπάνω από απάνθρωπες. Η στοχευμένη αδιαφορία σε ανθρώπους όπου χρειάζονται ιατρική περίθαλψη στο μόνο που μπορεί να οδηγήσει είναι η επιδείνωση των προβλημάτων τους ακόμα και ο θάνατος. Στην σύγχρονη δημοκρατία που κάποιοι επικαλούνται, οι κρατούμενοι που είναι ταυτόχρονα και ασθενείς χάνουν τα δικαιώματα τους. Συνεπώς το σύστημα των φυλακών που για κάποιους θεωρείτε ‘’σωφρονιστικό’’ ,ο μόνος χαρακτηρισμός που εμείς θα μπορούσαμε να του δώσουμε είναι αυτός της εκδικητικής και δολοφονικής του λειτουργιάς.
Από την άλλη στις φυλακές των Τρικάλων 400 κρατούμενοι ύστερα από 2 εβδομάδες αποχής συσσιτίου, ξεκίνησαν απεργία πείνας στις 20/7.Καταφέυγοντας στο ύστατο αυτό μέσο αγώνα και βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους διεκδικούν τα αυτονόητα θέτοντας 3 πάγια αιτήματα :1)να εγκρίνονται οι αιτήσεις για τις άδειες τους ,οι οποίες σε ποσοστό 97% απορρίπτονται 2)να εγκρίνονται οι υφ’ όρων απολύσεις και 3) να απομακρυνθεί ο κοινωνικός λειτουργός από τη φυλακή, ο οποίος, ενώ ο θεσμικός του ρόλος είναι να υπερασπίζεται τους κρατούμενους, έχει «περάσει στο αντίπαλο στρατόπεδο», αυτό της καταστολής .Για ακόμα μια φορά βλέπουμε το πιο σκληρό προσωπείο της εξουσίας να δείχνει τα δόντια του αφαιρώντας από τους κρατούμενους τα στοιχειώδη δικαιώματα τους καθώς επίσης να προσβάλει με τον πιο βάναυσο τρόπο την ανθρώπινη αξιοπρέπειας τους.
Από την ιδιότυπη μεταχείριση της αστυνομίας και των ανθρωποφυλάκων δεν θα μπορούσε να λείψει η Π.Ρούπα, πολιτικός κρατούμενος και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα. Παρότι έγκυος εδώ και μήνες όπου βρίσκεται προφυλακισμένη στις φυλακές Κορυδαλλού βιώνει τον εξευτελισμό ,την ειδική βίαιη μεταχείριση ψυχολογική και σωματική. Η παρακώληση των απαραίτητων εξετάσεων και φροντίδας που αρμόζει σε μια έγκυο αποδεικνύει την εκδικητικότητα της κυριαρχίας απέναντι στους κρατούμενους πολιτικούς και ποινικούς, όταν αυτοί διαλέξουν τον δρόμο της ρήξης και της αντίστασης.
Από τις 15/7 ο Νίκος Μαζιώτης πολιτικός κρατούμενος για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα στις φυλακές Κορυδαλλού είχε ξεκινήσει απεργία πείνας διεκδικόντας τα αυτονόητα:1)να μεταβεί στο επισκεπτήριο του μαιευτηρίου Αλεξάνδρα στις 25/7 για να δει την σύντροφο και συναγωνίστρια του Πολα Ρουπα ,όπου στις 24/7 έφερε στον κόσμο τον γιο τους και 2) να επισκέπτεται ο ίδιος τον πρώτο καιρό στις γυναικείες φυλακές την σύντροφο του και τον γιο τους λόγω της κατάστασης της υγείας της .Ως ένδειξη αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Ν.Μαζιωτη από τις 23/7 ο πολιτικός κρατούμενος και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Κ.Γουρνας ξεκίνησε απεργία πείνας .Επίσης 93 κρατούμενοι από τις φυλακές όλης της χώρας πραγματοποιούσανε αποχή συσσιτίου ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα του απεργού πείνας Ν.Μαζιωτη.Στις 25/7 η κοινητοποίηση των κρατουμένων πέτυχε και τα αιτήματα του Ν.Μαζιώτη ικανοποιήθηκαν.Η όξυνση του συλλογικού αγωνα των κρατουμένων,η δημιουργία ενός κινήματος αλληλεγγύης καθως και ο παντοτινός φόβος της εξέγερσης ιδαίτερα στην κοινωνική περίοδο που διανύουμε ήταν,είναι και θα είναι φόβητρα για τους εξουσιαστές.
Εν κατακλείδι, ο ρόλος της κυριαρχίας και της εξουσίας απέναντι στους κρατούμενους δεν θα τα μπορούσε να ναι άλλος πέρα από αυτόν της εκδίκησης και μόνο .Τα περίφημα ανθρώπινα δικαιώματα που κάθε τόσο επικαλούνται τα Μ.Μ.Ε ,η κυβέρνηση και οι υπουργοί δικαιοσύνης, στα κολαστήρια της δημοκρατίας καταργούνται και δεν έχουν καμία ισχύ .Η εκδικητικότητα ,οι βασανισμοί, ο εξευτελισμός ,η αδιαφορία για την υγεία και την σωματική ακεραιότητα ,η ψυχολογική και σωματική βία ,ο κατακερματισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ,η αδιαφορία για την ίδια την ζωή και την ανθρώπινη ύπαρξη των κρατουμένων είναι ο πραγματικός ρόλος της φυλακής .Η επιδίωξη των κρατουμένων μέσω των μορφών του αγώνα τους εντός των τοίχων είναι τα αυτονόητα για όλους :ζωή και όχι επιβίωση καθώς επίσης και μια ροη της καθημερινότητας με ανθρωπίνους όρους στα σύγχρονα σωφρονιστικά καταστήματα .Προφανώς και οι φυλακές δεν εξανθρωπίζονται αλλά σε συνθήκες εγκλεισμού στα κάτεργα της ελληνικής δημοκρατίας ο αγώνας για την καταστροφή τους προϋποθέτει και τον αγώνα για την βελτίωση των συνθηκών κράτησης.
Την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλους τους κρατούμενους ποινικούς και πολιτικούς που διάλεξαν συνειδητά τον δρόμο της σύγκρουσης και της ρήξης μέσα από τις φυλακές ενάντια στην εκδικητική μανία του κράτους.
Την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε αυτούς τους ανθρώπους που αγωνίζονται για άξιες όπως η αλληλεγγύη, η ισότητα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια όπου σε αυτόν τον γερασμένο κόσμο έχουν πλέον ξεχαστεί.
Την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλους τους αιχμάλωτους του κοινωνικού πολέμου.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΗΤΑΝ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
αναρχικοί/αντιεξουσιαστές από Τρίκαλα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου