Το Τρίγωνο των Βερμούδων

Το κομμάτι του Ατλαντικού ωκεανού που έγινε γνωστό με αυτό το όνομα αποτελεί το επίκεντρο ενός από τα μεγάλα μυστήρια που γεννήθηκαν και διαδόθηκαν στο πλατύ κοινό τον 20ο αιώνα. Συνδυάζει, με τρόπο σχεδόν ιδανικό, παλιές αλλά και σύγχρονες ναυτικές ιστορίες, το μυστηριώδη αρχαίο πολιτισμό της Ατλαντίδας, το φαινόμενο των UFO, θαλάσσια τέρατα, αλλά και στοιχεία υπερφυσικού. Το Τρίγωνο των Βερμούδων ή Τρίγωνο του Διαβόλου είναι όλες μαζί οι περιπέτειες του Οδυσσέα, χωρίς την Ιθάκη.

Θεωρίες και ερωτηματικά

Οι κύριες τάσεις που επικρατούν στη διατύπωση θεωριών και πιθανών εξηγήσεων για το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι τρεις.

Η πρώτη είναι εκείνη που εκφράζει όσους δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι αξιοπερίεργο στην περιοχή. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης αποδέχονται τον αριθμό των ανεξήγητων ναυαγίων και αεροπορικών ατυχημάτων ως φυσιολογικό, λαμβάνοντας υπ' όψιν τη μεγάλη πυκνότητα των θαλάσσιων και εναέριων δρομολογίων που διέρχονται από την περιοχή ή εκτελούνται εντός αυτής. Σημειώνουν επίσης ότι μεγάλος αριθμός των αεροσκαφών και πλοίων είναι ιδιωτικής χρήσης, με ότι αυτό συνεπάγεται, για την εμπειρία των χειριστών, την παλαιότητα και το επίπεδο συντήρησης του μηχανολογικού εξοπλισμού, καθώς επίσης και την επάρκεια των βοηθημάτων ναυσιπλοΐας ή αεροπλοΐας και επικοινωνιών. Ενισχυτικά χρησιμοποιούν τις διατυπώσεις της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ, ότι ο αριθμός εκκλήσεων για βοήθεια στη συγκεκριμένη περιοχή, σε ετήσια βάση, δεν υπερβαίνει αυτόν που αντιστοιχεί σε άλλες περιοχές, αντίστοιχου μεγέθους, αλλά και του ασφαλιστικού οργανισμού των Lloyds του Λονδίνου, ότι η περιοχή δεν παρουσιάζει αυξημένο ποσοστό ατυχημάτων. Τέλος, διάφοροι ερευνητές, προσπάθησαν να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους, μέσω της ανάλυσης των ναυαγίων και εξαφανίσεων σε άλλες περιοχές του κόσμου. Μια τέτοια μελέτη, αναφορά στην οποία έχει γίνει και σε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του BBC για το Τρίγωνο, κατέδειξε ότι στην περιοχή ανάμεσα στις Αζόρες και την Πορτογαλία, μπορεί κανείς να εντοπίσει εξίσου μεγάλο αριθμό ανεξήγητων εξαφανίσεων.

Η δεύτερη τάση αποδέχεται ότι πράγματι η περιοχή παρουσιάζει υπερβολικό αριθμό ανεξήγητων συμβάντων, προσπαθεί όμως να τα εξηγήσει με βάση τη λογική και την επιστήμη. Στον κεντρικό άξονα αυτής της αντιμετώπισης βρίσκονται τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής και οι μετεωρολογικές συνθήκες που επικρατούν. Τα κυριότερα σημεία που επικαλούνται οι υποστηρικτές αυτής της τάσης είναι:

- το Ρεύμα του Κόλπου και τα μικρότερα επιφανειακά και υποθαλάσσια ρεύματα μπορούν αφενός να παρασύρουν σε μεγάλες αποστάσεις τα επιπλέοντα συντρίμμια των ατυχημάτων και αφετέρου συντελούν σε μια σειρά περίεργα φαινόμενα. Τέτοια φαινόμενα είναι η απότομη εμφάνιση πυκνής ομίχλης λόγω θερμοκρασιακών διαφορών και η απρόβλεπτη και ξαφνική δημιουργία έντονων κυματισμών ύψους μέχρι και 15 μέτρων.

- τα έντονα, απρόβλεπτα, χρονικά και χωρικά περιορισμένα έντονα καιρικά φαινόμενα, όπως θύελλες με ταχύτητες ανέμου μέχρι και 100 Km/hr. Αυτές οι θύελλες ή καταιγίδες έχει παρατηρηθεί ότι μερικές φορές διαρκούν μόλις μερικά λεπτά καλύπτοντας ελάχιστα τετραγωνικά μίλια. Συχνά συνοδεύονται και από εμφάνιση υψηλών φορτίων στατικού ηλεκτρισμού (φαινόμενο St Elmo's fire) που μπορούν να επηρεάσουν όργανα πλοήγησης και επικοινωνιών. Τα περισσότερα από αυτά τα καιρικά φαινόμενα συνδέονται έμμεσα ή άμεσα με τη ροή του Ρεύματος του Κόλπου.

- τα σιφούνια, τα οποία είναι θαλάσσιοι κυκλώνες που μπορούν να ανεβάσουν στήλες νερού σε ύψος μερικών εκατοντάδων μέτρων.

- κύματα που προκαλούνται από υποθαλάσσιους σεισμούς, φαινόμενο σχετικά συχνό στην περιοχή.

- οι μαγνητικές ανωμαλίες στην περιοχή οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν πυξίδες, ασυρμάτους και όργανα πλοήγησης. Να σημειωθεί πάντως ότι η ύπαρξη τέτοιων μαγνητικών ανωμαλιών δεν αποτελεί αποτέλεσμα κάποιας λεπτομερούς επιστημονικής μελέτης, αλλά περισσότερο θεωρία. Το πρόγραμμα Magnet του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που παρακολουθεί για περίπου 50 χρόνια, τη διαμόρφωση του μαγνητικού πεδίου της γης στους ωκεανούς, δεν έχει καταγράψει ιδιαίτερες μαγνητικές διαταραχές στην περιοχή.

- οι θύλακες μεθανίου στο βυθό του ωκεανού οι οποίοι μπορεί να απελευθερώνουν φυσαλίδες αερίου προς την επιφάνεια της θάλασσας. Αυτές οι φυσαλίδες ελαττώνουν την πυκνότητα του νερού προκαλώντας τη βύθιση πλοίων που μπορεί εκείνη τη στιγμή να βρίσκονται στο σημείο εκτόνωσης της φυσαλίδας. Επιπλέον, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, αν κάποιο αεροπλάνο βρεθεί σε χαμηλό ύψος τη στιγμή που εκτονώνεται η φυσαλίδα, οι κινητήρες του μπορεί να προκαλέσουν έκρηξη λόγω ανάφλεξης του μεθανίου. Η θεωρία αυτή δεν είναι απόλυτα αποδεκτή επιστημονικά, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι θύλακες μεθανίου σε χαμηλές θερμοκρασίες υπάρχουν στο βυθό των θαλασσών σχεδόν σε όλη τη γη και όχι μόνο στην περιοχή του Τριγώνου.

Τέλος, υπάρχει η τρίτη τάση σύμφωνα με την οποία η απάντηση στο μυστήριο του Τριγώνου δεν πρέπει να αναζητηθεί στα πλαίσια της γνωστής, επίσημης επιστήμης αλλά πέρα από αυτή. Οι υποστηρικτές αυτής της τάσης αναζητούν την εξήγηση, ή τις εξηγήσεις μέσω διάφορων θεωριών, οι περισσότερες εκ των οποίων διατυπώθηκαν για πρώτη φορά τις δεκαετίας του 60 και του 70, όταν, κυρίως μετά το 1970, το Τρίγωνο των Βερμούδων γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα.

Μεταξύ των πιο δημοφιλών θεωριών βρίσκεται η σύνδεση των σημερινών φαινομένων στην περιοχή με τον αρχαίο, μυθικό πολιτισμό της Ατλαντίδας. Η αναζήτηση της χαμένης ηπείρου ήταν και είναι αντικείμενο ενδιαφέροντος για ένα πλήθος ανθρώπων και ειδικοτήτων από ιστορικούς, αρχαιολόγους και φιλολόγους, μέχρι μέντιουμ, κυνηγούς θησαυρών και ερευνητές του μυστηρίου και του υπερφυσικού. Πολλές απόψεις έχουν εκφραστεί για την ίδια την ύπαρξη της Ατλαντίδας, την ταύτισή της με άλλους αρχαίους γνωστούς πολιτισμούς (πχ Μινωϊκός), ή τη θέση στην οποία βρισκόταν. Μέχρι σήμερα καμία άποψη δεν έχει επαρκώς τεκμηριωθεί ώστε να δίνει με σαφήνεια και πληρότητα το γεωγραφικό και πολιτισμικό στίγμα της Ατλαντίδας.

Η εκτίμηση την οποία ασπάζεται το ευρύ κοινό, όχι απαραίτητα δικαιολογημένα, είναι ότι η Ατλαντίδα βρίσκεται στο βυθό του Ατλαντικού Ωκεανού, στην περιοχή ανάμεσα στον Κόλπο του Μεξικού και το Γιβραλτάρ και κατά συνέπεια το Τρίγωνο των Βερμούδων βρίσκεται πάνω από τα ερείπια των αρχαίων Ατλάντιων πόλεων.

Η θεωρία που συνδέει την Ατλαντίδα και το Τρίγωνο των Βερμούδων βασίζεται στην άποψη ότι στο βυθό της θάλασσας, κάτω από την περιοχή όπου συμβαίνουν οι ανεξήγητες εξαφανίσεις, βρίσκονται οι πηγές ενέργειας της Ατλαντίδας. Μεγάλοι ενεργειακοί κρύσταλλοι, οι οποίοι επέζησαν της καταστροφής της ηπείρου, έχοντας υποστεί σημαντικές ζημιές. Οι βλάβες αυτές είχαν ως αποτέλεσμα οι κρύσταλλοι να παράγουν και να εκπέμπουν δέσμες ενέργειας σε άτακτα χρονικά διαστήματα. Όταν λαμβάνουν χώρα αυτές οι εκπομπές ενέργειας όσα άτυχα πλοία ή αεροπλάνα βρεθούν στην πορεία τους εξαϋλώνονται και εξαφανίζονται χωρίς κανένα ίχνος και χωρίς να προλάβουν να επικοινωνήσουν με κανένα. Να σημειωθεί πάντως ότι η συγκεκριμένη θεωρία δεν προσφέρει την παραμικρή απτή απόδειξη, ή έστω ένδειξη για όσα περιγράφει ή υποθέτει, ενώ και αρκετά από τα συμβάντα που αποδίδονται στις μυστηριώδεις δυνάμεις του Τριγώνου έρχονται να την αντικρούσουν (πχ τα πλοία φαντάσματα).

Μια άλλη ενδιαφέρουσα θεωρία είναι εκείνη που υποστηρίζει ότι τα πλοία και τα αεροπλάνα που εξαφανίζονται, στην πραγματικότητα περνούν σε μια άλλη διάσταση, ή μετατοπίζονται στο χρόνο. Τοποθετεί στην περιοχή του Τριγώνου την είσοδο, την πύλη, μιας μαύρης τρύπας πλανητικής κλίμακας ή μιας σκουληκότρυπας (wormhole) η οποία μπορεί να είναι είτε απλά μια ανωμαλία της φύσης, είτε αποτέλεσμα της ύπαρξης κάποιας πηγής υψηλής ενέργειας (όπως οι κρύσταλλοι της Ατλαντίδας), είτε εξωγήινης προέλευσης.

Φυσικά υπάρχει και η θεωρία της επέμβασης UFO και της απαγωγής (abduction) των εξαφανισθέντων σκαφών και των πληρωμάτων τους από εξωγήινα όντα. Οι απαγωγές αυτές μπορεί να γίνονται είτε μέσω της φυσικής παρουσίας εξωγήινων σκαφών στην περιοχή (εξηγούνται έτσι και διάφορες μαρτυρίες για περίεργα φώτα), είτε προς μία μυστική υποθαλάσσια βάση, είτε με απευθείας τηλεμεταφορά. Η θεωρία της εμπλοκής εξωγήινων όντων είναι ίσως η πιο διαδεδομένη και αυτή που έχει τους περισσότερους οπαδούς.

Οι τρείς τάσεις-θέσεις απέναντι στο Τρίγωνο των Βερμούδων και οι επιμέρους θεωρίες στις οποίες αναλύονται οι δύο από αυτές, καλύπτουν όλο το φάσμα της σκέψης και της κοσμοθεωρίας των ανθρώπων. Ο καθένας μπορεί να διαλέξει ποια τον εκφράζει και ποια τον πείθει περισσότερο. Ίσως κάποιες από τις παραπάνω θεωρίες να ηχούν υπερβολικά αυθαίρετες, ή ακόμη και αστείες, όμως δεν παύουν να πείθουν και να συναρπάζουν μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Βέβαια, το βασικό, θεμελιώδες ερώτημα είναι κατά πόσο υπάρχει κάποιο μυστήριο στην ιστορία αυτή.

Ο πλανήτης μας είναι γεμάτος μεγάλα και μικρά μυστήρια. Κάποια από αυτά εξηγούνται με την πάροδο του χρόνου και την πρόοδο της επιστήμης, άλλα εξακολουθούν να περιμένουν απαντήσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ανθρώπινη φύση έλκεται από το μυστήριο, από το ανεξήγητο. Ίσως να οφείλεται στην αρχέγονη ανάγκη της αίσθησης μιας ανώτερης δύναμης στην οποία να μπορούν να αποδοθούν οι όμορφες και οι άσχημες στιγμές της ζωής, τα καλά και τα κακά αυτού του κόσμου. Για κάποιους η δύναμη αυτή ονομάζεται Θεός, για άλλους Φύση, για κάποιους τρίτους Μοίρα. Ίσως είναι αυτή η ίδια δύναμη που κινεί τα νήματα στο Τρίγωνο των Βερμούδων, ίσως το ίδιο το Τρίγωνο να μην είναι παρά το άθροισμα των φόβων μας για ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κωνσταντίνος Ι. Δελήμπασης

ΠΗΓΗ: boulaki.pblogs.gr